1. sınıf istanbul'da okunduktan sonra 2. sınıfta Ankara'ya nakil öğrenci olarak gidilir. Çok harika bir sınıf öğretmeni vardır, öyle ki öğrencilere sürekli bağırarak gerizekalılar, hayvanlar vs demektedir. Ama yine de çocuksundur, sevmeye çalışırsın... Ve bir gün zaten sürekli yakıp yıkan harika öğretmenden harika bir cümle gelir:
"Bütün öğrencilerimi çocuğum gibi seviyorum ama tabi nakil öğrencilerimi 'üvey evlat' gibi seviyorum."
