kafka'nın kısa hikayeleri günlük bir olayı estetik bir dille anlatıyormuş gibi görünür ancak satır aralarındaki anlam dahası her kelimenin dokunduğu derin anlam öyle vurucudur ki insan yüzüne bir tokat yemiş gibi hisseder ve bu tokat uyursa ölmesi kesin birini hayata döndürecek güçtedir, hayatı ve kendin olma özgürlüğünü ufkunda görebilmeni sağlar.
--spoiler--
... bir anda sokak kiyafetiyle ortada boy gösterilir, dışarı çıkmak gerektiği açıklanır, oradakilere kısaca hoşçakal denilip çıkılır, kapının hızlı ya da yavaş kapatılmasıyla az ya da çok bir can sıkıntısı geride bırakılır, kendilerine bu geç vakit sağlanan beklenmedk özgürlüğü özel bir çeviklikle karşılayan kol ve bacaklarla sokakta soluk alınır, salt bu sokağa çıkma kararıyla tüm karar verme gücünün topluca içte varlığı sezilir, en hızlı değişimleri kolaycacık gerçekleştirmek ve bunlara katlanmak için gerekenden daha fazla bir gücün elde bulundurulduğunun her zamankinden büyük bir önemle farkına varılır ve böylece uzun sokaklar boyu seğirtilip durulursa, o zaman bu akşam için aile çevresinden büsbütün dışarı çıkılmış olur, aile bireyleri giderek gerçekliklerini yitirirken, kendini kaya gibi sağlam, olabildiğine belirgin kenar çizgileriyle donatılmış hisseder insan, yürürken elleri kalçalarına vurur, gerçek kişiliğine kavuşur. öte yandan, hatırını sormak üzere akşamın bu geç vakti bir dostu ziyaret etmek bu duyguyu pekiştirir.
