2007 yılının kasım ayı sabahıydı bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyodu havada çok serindi o zamanlar; bir önceki günün gecesi sevdiğimle konuşmuştuk sabah beni alıp kahvaltıya gidecektik nişan işlerini konuşcaktık. içime sıkıntı çökmüştü zaten uyuyamamıştım içimdeki sıkıntı yüzünden onuda arayamamıştım elim telefona nedense gitmedi o zaman, sanki kötü birşeyler olduğunu hissediyodum... saatler sonra aradım ama telefonları kapalı annesini aradım cevaplamadı en sonunda en yakın arkadaşını aradım bana arbayla kaza yaptığını söyledi dün gece; ama'' sadece bacağı kırıldı iyi gelmene gerek yok ben seni aratırım'' diyince bağırdım çağırdım hangi hastanede olduğunu öğrendim. gittim!!! mahşer yeri gibiydi herkeste feryat figan. babasına baktım ağlıyodu sadece başımız sağolsun diyebildi. kendime geldiğimde toparlandığımda bir yıl geçmişti sevdiğimin ölümünün üstünden ve o son gün ilk defa bu kadar sıkı sıkı sarıldığımızı hatırlıyorum nerden bilirdim ki son olacağını?
