izlerken doluşan duygularımın sonlara doğru gökyüzünde uçurtmanın belirmesiyle çipil çipil gözlerimden taşmasına neden olmuş muhteşem ötesi tunç başaran filmi.
ben film izlerken ağlamam. izlerken ağladığım tek film vardı o da dönüş'tür. babam ve oğlum'da herkes ağlamaktan ölüp biterken ağlamadım ben. ruhsuz duygusuz herifin tekiyim pek çoğuna göre.
milyon dolarlar olmadan muhteşem bir film nasıl yapılır sorusunun cevabı gibi bir film. yorumunu yazamam göz yaşlarım mani.
özgürlüğün ne büyük bir nimet olduğunu idrak edecek kadar tutsak kaldığım için bir dönem duramadı göz yaşlarım yerinde.
izleyin, izlettirin, elinizdeki en büyük iki şeyden birinin* değerini idrak edin.
