hep söylemişizdir sevinmek için sevmedik diye. bizimkisi siyah beyaz film gibi biraz. en sevdiğiniz film ve hani başrolde başkası oynar hep, biz figüran bile olsak yeter dersiniz. beşiktaşımızda hep bizi figüran eyledi bağlılığımız boyunca. ama biz ne yaptık ? sevinmesek de sevdik. sevmeye devam edeceğiz.
yine gülüp yine sinirden gözyaşlarımıza hakim olamayacaz, yine son dakika golü ile mağlup olacaz, bazen de son dakika golü ile belki üç puan alacaz belki tur atlayacaz. bu kalp spazmları var ya işte onu hep ama hep yaşayacaz. rakip takım taraftarları sarıp duracaklar yine, şöyle yenildiniz böyle fark yediniz diye, olsun varsın beşiktaşım zamanı gelince alasını gösterir onlara.* 'beşiktaşlı olmak' cümlesini okuduğum zaman bile bir gurur bir kibir yerleşiyor bünyeye. evet, herkese nasip olmaz beşiktaşlılık. biz beşiktaşlı olmadık, beşiktaşlı doğduk...
