sinirlendiren harçlardır. burası doğru. ama çoğu insana da acımıyorum.
öyle bi milletiz ki biz, sıra bize gelene kadar, bizim de canımız yanana kadar hiç ses çıkarmıyoruz haksızlıklara. bu yüzden işin ucu kendisine de dokununca ağlamaya başlayanlara acımıyorum. ya da ne bileyim ben çalıştım falanca fakülteye girdim, filancadaki şöyle falan feşmekan diye konuşanlara da acımıyorum, başarılı olamayan ezilsin kafasındalar hepsi. hepsinin de amına koyayım, bu kafalar yüzünden bu duruma geldik zaten.
ben tıp okuyorum. bunu da kendi derdini anlatıyor diye düşünmeyin diye belirtiyorum. (bu da nasıl bir işse, ben tıp okuyorum, ben boğaziçinde okuyorum vs demek yasak bu memlekette, deme amacını açıklamak zorunda hissediyorsun kendini, neyse)
allah aşkına, kaçınız şimdiye kadar ikinci öğretimlerin durumuna bi ses çıkardınız? internetten araştırdım ne kadar doğru bilemeyeceğim ama herhalde büsbütün yalan değildir. birkaç fakültenin harç miktarları:
siyasal bilgiler 313/1155 -> 3.7 kat
veteriner 386/2134 -> 5.5 kat
fizik tedavi rehabilitasyon 281/2134 -> 7.5 kat
tıbbi biyolojik bil.prog 281/2134 -> 7.5 kat
vs
şimdi allah aşkına, okulu akşam tekrar açmak ne kadar ekstra yük bindireebilir üniversiteye. aynı hizmeti bir kişinin 2 bir kişinin 15 liraya alması nasıl bir soygundur? ha, tabi bu insanlar salaktılar, öss'de iyi puan alamadılar, ikinci öğretim olmasa daha düşük bir üniversiteye gidecek ya da açıkta kalacaklardı, eşoğlueşek gibi ödeyecekler bu parayı, değil mi?
hak ettik arkadaşım. soygunlara susa susa hak ettik bunu, o yüzden acımıyorum. kimse işin ucu kendisine varana kadar bir şeye sesini çıkarmıyor bu ülkede. şu parayı ödemek zorunda kalan üç kuruş maaşla çalışan ana babaya acımasam oh olsun bile diyeceğim, hiç değilse bir ders aldık jenerasyonca.
