geçen gün yaptığımızdır. bir nevi sosyal sorumluluk deyip gittik. zira sevdiğimiz bir çocuk askere gidecek ve ailesi mevlüt okutacakmış, adet böyleymiş. çocukları da hazırladık, arabaya doluştuk ya bismillah(!) milas'ın yolunu tuttuk. kafaca köyüne gideceğiz. yolda da arayıp, program hakkında bilgi aldık.
"öğle namazından sonra mevlüt başlayacak, öncesinde yemek verilecek" dediler. eşime dedim ki: "olmadı namaza da gidersin." suratındaki şaşkın gülümseme, yarım saat gülmeme sebep oldu. "abdest almayı bile unuttum ki ben" dedi. ulaş arkadan atıldı "anne neye gülüyorsun" açıkla açıklayabilirsen.
neyse ki namaz işine katılıp sahtekarlık yapmadan, onlara yanlarında olduğumuzu söyledik, sarıldık, öptük ve allah kabul etsin dedik. deriz tabi insanlar inanıyorlarsa ben de onların inançlarının gerektirdiğini söylerim. bir sorun yok yani. hatta inanan biri ölmüşse, onun için fatiha bile okurum. hatırlayabildiğim kadarıyla (!). geçen gün bir arkadaşıma okudum sanırım başka bir dua ile karıştırıp yeni bi'şey yapmışım. neyse işte. onu okuyorum ben de.
