umduğumdan çok daha iyi bir sezen aksu albümü. benim bu albüm ile tanışmam ayağımı kırdıktan sonraki döneme denk geldi yani bu yaz çok da öyle umduğumdan iyi başlamamıştı ama umduğumdan iyi geçmişti. gerçi ayağım yüzünden beklentilerim de azdı. benim bu albümden çok yüksek beklentilerim yoktu açıkcası, belki de o yüzden umduğumdan çok daha güzel bir albüm oldu benim için. sezen aksu'ya olan saygımızdan dolayı en az bir defa baştan sona dinleyelim arada mutlaka bir-iki güzel şarkı çıkar demiştik başta. düş bahçeleri, gülümse gibi efsane albümlerden sonra maalesef sezen aksu'nun albümleri bütün olarak vasat kalıyordu hep. tamam arada çok güzel şarkılar çıkıyordu ama işte albümün kendisi, bütün olarak zayıftı. işte nihayetinde bu albümü baştan sona çok sevdim. gülümse gibi dönderip dönderip dinliyorum ki gülümse albümü çıktığında yeni yetme bir ortaokul öğrencisi idim. ne güzel bir albümdü, ne güzel şarkılar vardı. bir vazgeçtim, bir beni yak, bir seni kimler aldı, bir seni kimler aldı, bir hepsi ama hepsi işte, tüm şarkılar harika idi. özellikle vazgeçtim, ne mükemmel, ne dingin şarkı idi. işte bu albümde de slow şarkılar çok çok başarılı, vazgeçtim efsanesine yakın şarkılar var. örneğin bir vay var, hemen sarıp sarmalıyor insanı. diğer şarkıları da çok güzel. ben sezen aksu'ya mesafeliydim uzun yıllar, yorumculuğunu da pek beğenmem aslında. onun şarkılarını başkaları çok daha güzel söyler ama işte hisli kadın gerçektende. sözler müthiş, bu sefer bestelerde oturmuş tüm şarkıların ve albüm harika olmuş. arkadaş şarkısını duyunca'nın sözleri ne kadar çarpıcı. hayat aramıza girdi hep arkadaşlarla. ne yaşanmışlıklar vardı oysa. şarkıyı dinleyince içi sızlıyor insanın.
bu yaz kırık bir ayak ve sonrasındaki sendromlarına rağmen umduğumdan daha iyi geçti ama çok kötü bir sonbahar başlangıcı yaptım yine. bakalım belki bu sonbahar umduğumdan daha iyi geçer. hayat aramıza girmesin yeter ki...
