benim o version 688. orta ortaokuldan başlayayım. tenefüs olurdu herkes kantine hücum ederdi. tabi ben de. arkadaşlarım hep birer tost ve meyve suyu alırdı. ben se hiçbir zaman bir tostla yetinmezdim. hep iki tost alırdım, bir tane de ayran. bir iki tenefüs sonra yine kantine giderdim bu sefer de abur cubur alırdım ve kuytu bir yerde arkadaşlarım görmeden yerdim. lise de her tenefüs yiyecek bir şeyler alırdım. öğle arasında millet ekmek arası yarım döner alırken ben bir porsiyon iskender söylerdim. yetmezdi okula giderken kuruyemiş alırdım okula yiye yiye giderdim. dört yıllık lise hayatımda hiç bir zaman arkadaşlarım kadar az yemek yemedim. ya da onların yediği bana az geliyordu. sonra bu üniversite hayatı başladı. (2 yıllık) (aslında 2 yıllık okula üniversite denilmesini sevmem) neyse işte benim ağzım yine boş durmuyor. çorba içmeye giderim. iki tabak çorba içerim, et falan söylerim sonra... pino burger e giderim orada da hayvan gibi yerim. evde annemin yaptığı yemekleri yerim. olmadı kendim kalkarım kurabiye, kek falan yaparım onları yerim. yatarken yine aynı şekilde hayvan gibi yerim. ama gel gelelim bir gram kilo aldığım yok sözlük. boy 1,70 falan. kilo ise 50(elli). bu yediklerim nereye gider anlamıyorum. ama korkmuyorum da değil ha. aklıma geliyor bazen. ulan diyorum şimdi sabah bir uyanıyorum 150 kilo olmuşum falan... neyse işte efendim. doktora gittim. hap verdi ama o da fayda etmedi. bayramda önüme konan tatlıları, sarmaları sömürüyorum. bildiğin hayvanım yani. lan nereye gidiyor bu yemekler!
