bir şey almak için uzanmak yerine ayak parmaklarım arasına sıkıştırıp elime uzatıyorum.
odamda ev ahalisinden biri kaybolana kadar toplamıyorum.geçen gün kaybolma tehlikesi geçirmem üzerine toplamak zorunda kalmıştım.
bitki çayı poşetlerini çöpe atmaya eriniyorum, biri görürse de gözleri dinlendiriyormuş ondan biriktiriyorum diyorum.
telefonum 1, 2 kez çaldığında 'nasılsa çaldırıyorlardır, yerimden kalkmama değmez' deyip yatmaya devam ediyorum.çok fazla çalınca açıyorum mecburen.
tv kumandası karşı koltuktaysa yani ayağımla ulaşamayacağım bir köşede, sevmediğim bir şey bile olsa kalkıp kumandayı almaya gitmiyorum.
bazen bir heves kahve yapıyorum bol köpüklü, orta şeker.sonra unutuyorum, mutfağa gidip almaya üşeniyorum.
not: şu yazdıklarımı okudum da valla tiksindim kendimden.çay poşetlerini atacağım yarın ilk iş.
