bu konuyla ilgili, hemen üstat george costanza'ya yöneliyoruz ve fikirlerini alıyoruz;
- bütün gün hiçbir iş yapmıyorum.
+ peki bunu nasıl fark etmiyorlar?
- biri yanıma geldiği zaman tedirgin davranıyorum.
+ nasıl yani?
- sanki aklımda bir düşünce varmış gibi, bir şey düşünüyormuş gibi yapıyorum. kafamın meşgul olduğu izlenimini veriyorum. ara sıra üfleyip, püfleyerek bunu süslüyorum ve insanlar buna rahat bir şekilde inanıyorlar.