insanın yaşadığını hissettiren nadir anlardandır gün batımı. yaşamın ne olduğunu düşünmek için illa birini kaybederek, acı çekerek hatırlamak mı gerekir?
gün batımı, hüzünlü ama mutlu bir sonu anlatabilir ya da yaşlılığın omuzlarına, tükenen gençliğin oturmasını.
hala yaşıyorum, demek ki yarın için yapmam gereken planlarım var demektir, nefes almaktır doyasıya, mutluluk diye bir hissin varlığına inanmaktır, hüzünlenmektir geçmişi hatırlayıp, gündelik hayatın hızına kaptırdığımız saatlerimiz arasında böyle bir güzellikte varmış dedirtir insana.
ben hiç görmedim güneşin batışını izleyip ağlayan, aksine gülümsetir gün batımı, umut verir, güç verir, sevgilinin yanında olsa bile dünya da yapayalnız olan insana.
