bundan dört sene önce psikolojik olarak gerçekten kendimi kötü hissediyordum. şimdi geri dönüp baktığımda aslında hiç sevmediğim ama etrafımdaki arkadaşlarımdan beni uzaklaştırdığı için mecbur olduğum erkek arkadaşımla asalak bir ilişki içindeydik. evlenecektik de. ama o okulu uzattı. 6 sene. sebebi aslında insaflı olan bir hocanın onu bırakması oldu. o kadar çok dua ettim ki. yedi kere yasin okudum, ağlaya ağlaya dua ettim. gittim o hocayla konuştum. ama adam geçirmedi. zaten depresyondaydım iyice moralimiz bozuldu. evlenecektik ve bu yüzden evlenemedik. sonra da sıkıntılar peşpeşe geldi. ben okulu bitirip döndüm. işe girdim. ama o altıncı senesinde de yaz okuluna kaldı. askere geç gitti, yaşı tutmadı biçok iş için. bir numaralı torpilciler torpil yapmadı vs. bunca sıkıntı zorlama neden diye üzlüyordum. Allah dualarımı kabul etmiyordu. sonra ayrıldık. eğer evlenseydik, gazetelere cinayet haberimiz manşet olurdu. ayrıldıktan sonra şizofren olduğundan emin oldum.
şimdi dönüp bakıyorum Allah iyiki dualarımı kabul etmemiş, iyiki okulu uzatmış, askere geç gitmiş, işe geç girmiş iyiki...
