homofobik toplumlarda insanların tipik önyargıları arasındadır.
kadınlara uygulanan şiddet veya ayrımclılıktan dem vurmak için kadın olmak gerekmediği gibi
fakirlikten açlıktan bahsetmek için fakir olmak gerekmediği gibi
hayvan haklarını savunmak için hayvan olmak gerekmediği gibi
ağaçların yok edilmesinden bahsetmek için ağaç olmak gerekmediği gibi
eşcinselliğin bir hastalık olmadığını vurgulamak için de eşcinsel olmak gerekmiyor. bu bir özgürlük meselesidir.
eşcinselliğin "anormal" olarak görülmediği bir toplum kadın erkek ayrımcılığının asgari düzeye indiği, insanların milli gelirden nisbeten daha adil pay aldığı, hayvanların bir canlı olarak hak ettiği saygıyı gördüğü, doğaya çevreye duyarlı bireylerin ufak hesaplar lüzumsuz taş yapılar için tabiatın katledilmesine izin vermediği, insanları enayi yerine koyan politikacıların protesto edildiği, istifa ettirildiği sanatın sanatçının siyasetçilerden daha çok itibar gördüğü bir toplumdur.
