her yemeğin içine tavuk eti konulursa çocuk soğur etten. tavuk gıdaklıyor ağzımın içinde, yiyemiyorum.
barbunya konserveleriyle geçiştirilen istanbul akşamları özlüyorum bazen. onlar da yanımda olsun isterken, yumurta dikliyor kahvaltı sofrasına ve istemiyorum kimseyi.
bir kadın olsun istiyorum. uzaklarda bir yerlerde. varlığını bilip, bana ulaşamadığı zamanlarda telesekretere:
- 'ben yıldız annen' gibisinden bilinçsiz ama bir o kadar iştahlı espiriler yapsın ve ben o an özleyip, ilk otobüsle yanına koşup, bir çırpıda geri geleyim istiyorum.
-odandan dışarı çık. şu insanlara hoş geldin de. gibisinden itaatnameleri, sıfır tolerans prensibiyle bana söylediğini iddia etsin ve ben yine huysuzluk sebebi yaratıp, bir hışımla cüzdanıma sakladığım otu zıvanasız yakıp sızayım istiyorum.
