her daim dinci açısından hezimetle sonuçlanacak mücadeledir.
başlangıçta kutsal kitabı peygambere, peygamberi de kutsal kitaba dayandırma kısır söngüsünü yaşar. hadislerden eski din alimlerden alıntılar yapar ama nafile. hiç bir soruya doğru dürüst doyurucu yanıtlar veremez.
bilime, evrenin yasalarına, pozivitimze inanan ateist karşısında her dakika daha fazla ezilir. en sonunda sinirlenmeye başlar. gözleri yuvalarından fırlayacakmış gibi büyür. suratı kıpkırmızı olur. ağzından tükürükler saçmaya başlar. vahşi bir köpeğe dönüşmüştür adeta.
acz içinde sizi tanrı'ya havale eder.
ateist ise her zamanki sakinliği ve hoşgörüsü içersinde bildiklerini söylemeye devam eder.
tabi bu dediğim birebir diyaloglarda gerçekleşir. şayet karşınızda birden fazla dinci varsa, işin boyutu değişir. tartışma edebini bilmeyen bu insanlar en sonunda size saldırmaya hatta şiddet kullanmaya yeltenirler.
ne de olsa kalemin olmadığı yerde kılıcın sözü geçer.
