kaçınılmaz olandır. bir belgeselde şöyle söyler:
"bundan yüzyıl sonra etrafınızda gördüğünüz herşey, binalar yollar, alışveriş merkezleri ve siz herşey tamamen yok olacak"
yeterince zaman geçtiğinde ismimizi cismimizi varlığımızı anan tek bir kişi bile olmayacak.
biz şu an yaşayan insanlar en fazla adını andığımız, varlığından küçük de olsa haberdar olduğumuz kişi dedemiz olabiliyor. daha ötesine gidemiyoruz.
biz sıradan insanlar sadece kendi dönemimizde etrafımızda varlığımızdan ahberdar sığ bir topluluk için yaşıyor ve sonsuza kadar oluyoruz. hal böyleyken büyük bir sistemin içinde bir insanın rolü bir taş parçasi bir ağaç yaprağından farklı mıdır?
büyük resme bakarsanız pek de değişmediğini görürsünüz. herkes doğar yaşar ölür ve sonsuza dek unutulur *
