bir gün denedim türk olmaya, o gün resmen serotonin kulaklarımdan fışkırıyor. size anlatamam nasıl mutluyum kafa üstü takla atıyorum, martıların kuyruğunda tutunup marmara'nın serin sularına atlıyorum, beyaz donumla giriyorum istiklal caddesine koşuyorum koşuyorum... 28 km koşar adım arnavutköy ormanlarına dalıyorum, bozkurtlar sofrasında kımız içip, öküz kelesi yiyorum, türk bayrağını pencerede sallayıp o esnadan 6. kattan kafa üstü düşüyorum sonra kürt olduğumu anlıyorum. ne gündü be!