bünyede acı hissiyatı hasıl olduğnda, bu acı bünyeye fazla geldiğinde gözpınarlarının bundan kurtulma çabasıdır ağlamak. Ne varki gözyaşları akıtıldığında bu acı yok olmaz. Hafiflemezde... Sadece vucut yorgun düşer uyur. Beynin bu acıdan biraz uzaklaşması sağlanır. Yani kifayesizdir, beyhudedir, ancak kaçınılmazdır.
