zirveler hakkında yazı yazmayacaktım aslında, çünkü iyide yazsam kötüde yazsam, en beğenilenler listeme girmesi beni gıcık ediyordu, sabah tren garında tek başıma beklerken saatin 10:20 olması itibari ile acaba şakamı düşüncesi kafamı karıştırmaya başladı, zira tren kalkıyordu ve kimse yoktu ortalarda, derken telefon çaldı, 'abi biz seni görüyoruz bin trene', ve macera başladı, biz, özelliklede ben ve merih, allah vergisi olan sesimizi iyi değerlendirememizden dolayı, trendeki ses desibelini zorlamaya başladık, sonrası malum zaten, bunun adını kovulmak değilde, yer değiştirmeye zorlanmak olarak da koyabiliriz.
yolda bir muhabbet vardı bir şamata vardı sormayın, bir saat rötar yapmamız bile keyifimizi kaçırmadı, eskişehire indiğimizde çok sıcak karşılandık, kısa bir yürüyüşün ardından gondol adlı mekana geldik, yemeğimizi yedik ve geri döndük.
eskişehirde toplam bir saat kaldık ve otogara giderek geri döndük, maksat dostlarımızı arkadaşlarımızı türkiyenin neresinde olurlarsa olsunlar yalnız olmadıklarını, abilerini kardeşlerini, dostlarını arkadaşlarını ne zaman görmek isterlerse, yanlarında olacağımızı göstermekdi.
