derince ve değirmendere de 4 gün , sakarya da 3 gün görev yapmış biri olarak; yaşadığı acı ve korkudan akıl sağlığını kaybetmiş onlarca kişi, tarihimizin en acı günlerinden birini yaşamış insanlara karaborsa şeftali satmaya çalışan allahın belası tüccar, annesinin enkaz altında her 12 saatte bir çalar saati çaldırdığına inanan göz yaşları içindeki adam, ve yardım konvoyuna yolu açık tutmak için yolun orta şeridini ellerinde sopalarla fırsatçılardan temizleyen binlerce insan..en hafif görüntüleri yazdım.. zira daha fazlasını yazmak gelmiyor içimden.. kaybettiğimiz vatandaşlarımızın sayısına gelince.. her yıl giderek daha azaldı kayıtlarda..ve 16 bin küsür de sabitlediler..halkın morali bozulmasın diye mi yoksa bir şehir efsanesi haline gelen vergi durumundan mı bilmem.. ama şu bir gerçek ki, olaydan sonraki 5. gün istanbula gelip o zamanlar alibeyköy tarafında plastik poşet yapan bir üretim haneden alıp sakarya ya götürdüğümüz ( özür dileyerek yazıyorum) ceset torbaları bu sabitlenen sayının neredeyse 3 katıydı..
yakınlarını kaybetmiş bütün herkese bir kez daha başsağlığı dilerim.
