12 yıl sonra hala ders almadığımız felakettir. Biz bu gerçekliğe dikkat çekmek isteyen bir avuç yırtınan azınlık olarak "Sesimizi duyan var mı?" diyeduralım, aradan geçen 12 yılda, sadece depreme hazırlanan (!)istanbul'da okulların yüzde 20'si, hastanelerin ise sadece yüzde 1'i depreme karşı dayanıklı hale getirilmiştir. Yani deprem olması halinde gideceğimiz bir hastanemiz bile olmayabilir. istanbul'daki konutların ise yüzde 10'u, olası bir 7 şiddetindeki depremde tamamen yıkılacak derecede dayanıksız durumdadır. Durum böyle olunca "değişen ne var ki?" demekten kendini alamıyor insan. Ama bildiğim tek bir şey var ki o da şu : "17 Ağustos 1999, 03:02'yi unutma, unutturma"
Binalar yıkılsa da yeniden yapılıyor ama ya depremin akıllarda bıraktığı izler, hasarlar? Onları nasıl onaracağız? işte buna bir örnek, üşenmeyin okuyun : http://www.ntvmsnbc.com/id/25241816/
