--spoiler--
1970, 2 yaşındaymışım. "Mutlu yıllar. keşke seni öpebilseydim kızım."
5 yaş; "keşke okulda ki ilk gününde yanında olabilseydim."
6 yaş; "keşke sana piyano çalmayı öğretebilseydim."
1981, 13 yaş; "keşke erkekleri ciddiye almaman gerektiğini söyleyebilseydim. keşke kalbin kırıldığında sana sımsıkı sarılabilseydim. keşke senin baban olabilseydim. hiç bir şey onun yerini tutamazdı."
"her ne olursa olsun kendin olmak için asla geç değildir. ya da benim durumumda asla erken değildir. bunun zamanı yoktur. istediğin zaman başlayabilirsin. değişebilir ya da aynı kalabilirsin. bu işin bi kuralı yoktur. hayatımızı iyi ya da kötü yaşayabiliriz. umarım seni şaşırtacak şeyler yaşarsın. umarım daha önce hiç hissetmediğin duygular yaşarsın. umarım hayata başka bir pencereden bakan insanlarla tanışırsın. umarım gurur duyduğun bir hayat yaşarsın. ve eğer yaşamadığını düşünürsen, umarım içinde her şeye yeniden başlayacak gücü bulursun."
"bazı insanlar nehir kıyısında oturmak için doğar. bazılarını yıldırım çarpar. bazılarında müzik kulağı vardır. bazıları sanatçıdır. bazıları yüzer. bazıları düğmelerden anlar. bazıları shakespeare'i bilir. bazıları annedir. ve bazıları, dans eder."
--spoiler--
filmin finaline doğru bu sahnede gözümün dolmasına engel olamamıştım. izlenmesi gereken bir film muhakkak.
