Baba? Bu kelimeyi telaffuz ederken bile bana çok yabancı olduğunu anlayabiliyorum. Keşke "canım babam"lı yazılar yazabilseydim ama baba kelimesi bile bana bu kadar uzakken nasıl bunu yapabilirim ki? Sen her zaman özgür olmayı seçtin, hatta kızınla ilgilenmeyecek kadar özgür. Sorumluluk sahibi değilsin, hiçbir zaman da olmadın. Biri benimle ilgili bir yalan uydursa sen üstüme gelmeyi, beni yargılamayı seçerdin. iyi ki böyle bir şey yaşamamışım çünkü daha fazlasına tahammül edemezdim. Annemin senin hakkında söylediklerine aldırmadım çünkü onun seni karalamaya çalıştığını düşünürdüm, sana olan sinirinden sanırdım. Ama şimdi yaşadım ve annem gerçekten haklıymış. Sen kaç yaşına geldiğin hâlde 5 yaşındaki şımarık çocuklar gibisin. Değiştirilemez huyların var, çekilmezsin. Seni görünce elim ayağım birbirine dolanıyor. "Acaba bi' şeyime kızacak mı?" diye. Bana yaşattıklarından sonra seni hiç affetmeyeceğim "baba(!)". Üzgünüm, bu sonu sen hazırladın.
