şu yağmurlu günlerin hatrına melankolik şarkılar dinleyeyim, ülkem ergenlerinin duygularını anlayayım, sosyolojik tespitler yapayım dedim. hay demez olaydım. adeta bir apaçi, bir gurbetçi şarkısına tutuldum a dostlar, canlar, cananlar, yarlar, yaranlar. dolandı dilime, gitmiyor. her an, her yerde delirme seviyesinde "inağğn sensizlik çoğk zor" deyü anıra anıra bu şarkıyı söyleyip, uzaklara bakıyorum, hüzünlü hareketler yapıyorum. sonra, nakarat kısmı biter bitmez beyaz atletli genç rap bölümüne giriyor, dayanamıyorum ben de bir sigara yakıyorum.
