perkusyona ve kompozisyona olan yeteneğimi sen keşfettin ama ben üstüne düşmedim. şimdi sıradan bir insanım öğretmenim.
sıralara vurarak ritm tuttuğum için beni hep tek ayak üstünde bekletirdin.
psikopatça bize dalıp, dayak atma görevini icra ederken, dişlerini gıcırdata gıcırdata; duruceksinn layynn diye bağırman yok mu? ah seni seni.
bide ders anlatırken elini cebine sokup çaktırmadan dalgayı karıştırman, aklıma geldikçe hala gülerim.
şimdi düşünüyorumda bizim karşımıza geçip, anlattığın hikayeler, ilk okul seviyesindeki çocuklar muhattap alınarak anlatılacak şeyler değildi. bize askerlik arkadaşın gibi davranmışsın be öğretmenim.
beden dersindeyken kızın gelmişti seni ziyarete, bizleri görünce bende iki öğretmenlik yapayım moduna girmiş ve spor hareketleri göstermeye başlamıştı, baba öyle değil böyle, yok böyle değil şöyle derken pattt diye osmanlıyı yapıştırmıştın. manyak mıydın be öğretmenim niye vurdunki kızına.
ama herşeye rağmen iyi öğreticiydin. şimdi nerdesin bilmiyorum ama öldüysen Allah rahmet eylesin, hayattaysan Allah yolunu açık etsin öğretmenim.
