ne zaman evde yalnız kalsam, arabada tek başıma olsam tüm camları kapatıp son ses ankaralı coşkundan "angaranın bağları" adlı oyun havasını dinliyorum, yeminlen kendimden soğudum lakin şarkıyı dinlemekten de dinlerken oynamaktan kendimi alamıyorum, ayrıca bu kadar içli oyun havası mı olur sözlere bi bakın;
ip attım ucu kaldı da daraz da gücü kaldı
Ben sevdim eller aldı içimde acı kaldı
Ankara'nın bağları da büklüm, büklüm yolları
Ne zaman sarhoş oldun da
Kaldıramıyon kolları
Anmayı yüke koydun da
Ağzını büke koydum Aldın yari elimden
Boynumu büke koydun
Ankara'nın bağları da büklüm, büklüm yolları
Ne zaman sarhoş oldun da
Kaldıramıyon kolları
Astarda urganım varda
Yün basma yorganım var
O yar senin derlerse
On koyun kurbanım var
O yar benim derlerse
On koyun kurbanım var
Ankara'nın bağları da büklüm, büklüm yolları
Ne zaman sarhoş oldun da
Kaldıramıyon kolları
velhasıl kelam oyun havası dinliyor olabilirim, belki daha önce hiç dinlememiş hatta arabada camları açıp arabayı bağırta bağırta gezenlere kıl olmuş da olabilirim ama bu benim bu şarkıya hasta olduğum gerçeğini değiştirmez, kıroluksa kıroyum arkadaş...