sevgili-dost-sen. bermuda şeytan üçgeni. bu üçgenin içinde kaldıkça düşünceler yer değiştirir. kafa sevgiliye kayar, yaşanan anlar göz önüne gelir, sonra kafa dosta kayar, ulan biz ne adamlardık hesabı bi düşünce sarar. Mantıklı olan dosttur, sana hep destek olan, iyi gün değil kötü gün dostu olan odur. Fakat insan her ne kadar ben dostumu seçerim dediyse bile çoğu zaman sevgili galip çıkmıştır bu ikilemde. Bir zaman sonra terkedilirsin ya da dostunu satıp gittiğin sevgilin sana kazık atar, ayrılırsın. işte o zaman yanlız kaldığını anlarsın. bi bakarsın ki ne dostun kalmış ne de sevgilin..kapanışta bir klişe yazmak isterim sevgili yazarlar : sevgili geçici, dostluk kalıcıdır. saygılar.
