eski zamanlar, üç-beş arkadaş sokak başında toplandık erkekli kızlı muhabbet ediyoruz. her arkadaş grubunda olan fırlama ruhlu bir arkadaş espri yapacağım çabasında. o sırada önümüzden 'tamtut yapıştırıcıları' yazan bir araç geçti. konu fakirliğe nasıl mı geldi? böyle geldi;
hafif fırlama arkadaş: biz fakiriz tamtut alamıyoruz. ağır fırlama arkadaş: biz fasfakiriz olm. geçenlerde yeğenim tamtut almamız lazım resim dersi için dedi. para yetmedi, yarımtut aldık.(ağlayan surat ifadesi var suratında)
gruptan yükselen ses: öööff! iğrençsin bee! ehuehsadasdfsdsa. öküüz!
