yaşlanmaya başlamanın en önemli göstergesi kendinden sonra ki nesili ayıplamaktır. ergenlikte saç uzatan, boncuk takacak kadar sakal uzatan, küpe takan biri olarak, geçen gün birinin saçına, kılığına laf ederken gördüm kendimi...
-bu nasıl saç len. dikmişsin yukarı yukarı
+abi kızlar böyle beğeniyo
-hay o kızların aklına ben, çek lan şu donunu, düşecek şimdi.
+düşük bel abi bu yaaa.
-nasıl bel varmış sende de, dizinde mi lan senin belin.
ama katıldığım tek şey var, bizim zamanımızda hocalar bizi döverdi, biz onları değil. şimdi ki nesilin en büyük ayıplarından birisi de budur.
