yakın zamanda öleceğimi hissedip kendi kendime melankoli takılıyorum. çok düşünceli ve sürekli dalgınım. kimseyede belli etmek istemediğimden, istemediğim şekilde her zamanki muhtemel tavırlarımı sergilemek için kendimi kasıyorum. her gece bu duyguyla uyuyup daha doğrusu zorla uyuyup sabah kalktığımda yersiz bi kuruntu olduğunun farkına varıyorum ama sonra herşey eski haline dönüyo. *
