bir iş yapıcaksam ve öyle çok acil birşey değilse saatin 15,30,45 geçe ya da tam olmasını beklerim.
ders çalışmaktan kaytarmak için beynimin geliştirdiği bir refleksti bu başlarda aslında. şöyle mesela saat şuan 5:23 buçukta çalışmaya başlarım derdim, buçuğu tam yakalayamazdım 1-2 dakika geçerdi kendimi kandırma bahanem olurdu bu ve 45'i beklerdim.* genelde 45'i de geçerdi 1-2 dakika ama saat tam olduğunda tamam lan yeter bu sefer çalışcam diyip çalışırdım. ordan kalma bir alışkanlık oldu.*
