Ben bu yazıyı sana yazdım anne.
Çekilmez hallerimi çekebilen, elime iğne batsa hüngür hüngür ağlayan kadına yazdım.. Hayata karşı güçlü durmasını bilen. insanlığından, kadınlığından önce anne olmayı birinci görev bilmiş kadına yazdım.
Ne yapsam ödeyemem hakkını. Elimden gelmez hiçbir türlü. Kelimeler öyle hafif kalıyor ki sana yazılan bir yazıda .. Utanıyorum. Sevginin ve değerinin yoğunluğunu anlatacak kelime yok. Cümle yok. Yada ben kuramıyorum.. Ama sen biliyorsun..
Kendi canından önce benimkini düşündüğün, kendi iyiliğinden önce benimkini istediğin ve şu zamana kadar sadece benımle ılgılı hayaller kurdugun için minnettarım.. Allah emeklerini boşa çıkarmamıştır umarım. Umarım sana laik bir evlat olabilmişimdir..
Sağlıcakla kal.
