şu hayat türlü oyunlar oynayıp duruyor. hani hepmizin (bilemedin bir çoğumuzun) çocukluk arkadaşı vardır. hayatın kuralı gereği onu mutlaka kaybederiz. bir şekilde herkes bir yerlere savrulur. ama nedense bu çocukluk aşkı taş olur bir taraflarına oturur. neden sebep bilinmez böyledir yani. halbuki çocukluk işte ne anlamı olabilir. ne yaşanmış ne de paylaşılmış bir şey vardır. muhtemelen anlamlı kılan ayrıntı da bu yaşanmamış ve paylaşılmamış kavramların altında gizlidir zira yaşanan bir şey ulaşılmış ve tüketilmiştir. tecrübeyle sabitlenir ki zaten o çocuklu aşkını 20 yıl görmeyip 20 sonra görüşüp iki muhabbet edince onun da bütün bir efsunu buharlaşıp yılların tozu dumanı içine karışıp gider. ol sebepten nerde bir taş bir suyun deryasına düşmüşse bırakın orda kalsın. bütün takım taklavatı giyinip o engin deryalara dalmanın manası yok yani. şu facebook olayını da abartmamak gerek.
