6 sene boyunca bir gün bile birbirimizi kırmadık incitmedik. çünkü, ne menfaat için, ne ego tatmini için ne de saçma sapan insan nefsine kolay gelen küçük şeyler için olmadı muhabbetlerimiz paylaştıklarımız. bu güne kadar yaptığın her şey için, ben isteyken kızıma sahip çıktığın için, yorgun işten geldigimde fazla yemeğim var yiyemeyiz hepsini deyip tencereyi elime tutusturdugun için, her akşam üstü uğrayıp birbirimize çay kahve mutfak sohbetlerimiz için, gülmekten yerlere yıkıldığımızda, üzüntülü zamanımızda dertlesip yıkılmadığımız için, bilmesen de işyeri sıkıntılarımı, ben izlemesemde bazı dizileri karşılıklı sabırla dinlediğimiz için, sen zenginim, ben güzelim mükemmelim diye ancak birbirimize hava yapıp artistleştigimiz için... en çok da ne birbirimizi sattığımız ne de satın almaya çalışmadığımız için, ailemin, kardeslerimin yapmadığını kan bağımız olmasa bile sadece niyetlerimizin ne olduğunu bilip hiç yüksünmedigimiz için, içimizdeki yaranın yerinin de sahibinin de kim olduğunu bile bile düzeni bozamadığımızı sezip diyemedigimiz için, herkes seni ev hanımı zannederken çok ünlü yazarlardan bile iyi yazar olup, yazdığın kitabı kocanın dahi bilmeyip benimle paylaştığın için, bana geçen tüm hakların için hakkını helal et benim güzel yurekli komşum... seni çok özlüyorum... 6 aydır aynı apartmanda değiliz artık ama, gönlümün sarayında komşum olmaya devam ediyorsun...
