cahillerle tartışılmayacağının canlı kanıtına şahit oldum, öğrendim.
müzik kursumdan geri dönerken sıcaktan bitap düşmüş bi şekilde otobüse bindim. her durakta yığınla insan geliyo. en önden bi yerlerde ayakta duruyorum. yanıma bi kadın geldi. böyle hem 18 yaşında gibi, hemde böyle büyük gibi. garip yani. şişman böyle, şapkası filan ilginç. yüksek sesli konuşmalarından bi bokluklar olduğunu anlamıştım. ''teyze sanada yükleniyoz kusura bakma'' filan. biraz daha öndede arkadaşları var, onlar normal insana benziyo ama...
neyse, otobüs tıka basa doluyken şöför sanırım birazdan devir yapacağı için diğer şöför arkadaşını yanına aldı. benim bi bokluk var dediğim kadın o zaman patladı. ''ya hala daha yolcu alıyosun, bizde para veriyoruz, düştüğümüz duruma bak.'' dedi. bi de bunu maskülen bi şekilde dediğini düşünün. şöförde cevap verince iyice tartışmaya başladılar. kızın arkadaşlarıda bişeyler söyledi. şöförün yanındaki yaşlı adamlar filan ''taksi tutsaydınız o zaman'' diyince ''size mi sorcaz biz?'' filan dediler. bi de kadın tam yanımda, bi anda bi patladı ''oraya gelirsem ağzını burnunu kırarım'' diye. anam dedim ''noluyo?'' şöförde işimizi yapıyoruz filan diye bağırınca kadın ''tutmayın beni'' ye bağladı resmen. otobüs hareket ederken dalacak şöföre. bende tam işini yapıyo adam demeye hazırlanıyodum, dedim iyi ki dememişim. kadın bildiğin psikopat, kültürsüz, kavgacının teki, yeminle gebertirdi beni orda. ''biriniz düğmeye basabilir mi?'' diye bağırıp, kendimi dışarı attım.
eminim ben indikten sonrada kavgayı sürdürmüştür, hasta! böyleleriyle hiç muhattab olmayacaksın.
