yan apartman' ın çocukları ile taş savaşı yapmış galip gelmiş ve artık nasıl bir savaş kazanmış? isek he he he' hö hö hö' nidaları ile çekilmiş bir köşeye zaferimizi kutluyorduk!
benim çocukluğumda gençler böyle düşürülmüştü işte birbirine..
neyse!
efendim, birden sağ ve sol cenahtan fırlayan, az önce taş yağmuruna tuttuğumuz çocuklar tarafından etrafımız bir güzel sarıldı.
sen misin? boş bulunup zaferini erkenden kutlayan.
alnımın ortasına isabet eden bir taş ile kendimden geçmişim. buraya kadar olan kısmı kaza değil. ben annem ile alnımda birkaç dikiş sağlık ocağından gelmiş ev de istirahatteyim, meyve suyumu içiyorum.
neyse efendim, akşam oldu! ben tüm yasaklamalara rağmen sokağa çıkmak için fırlamıştım yerimden. alnımda ki bandaja aldırmadan elimde topum ile apartmanın dış kapısından fırlamak üzere idim ki gözlerimin kararması ile kendimi yerde bulmam bir oldu.
sebep: abimin o sıra orada bulunan sokak köpeğine attığı taş [o da amca kızlarına hava atıyor meğer ]
tabi o taş bana isabet etti!
böylece günde iki defa kafasını yarabilmiş bir çocuk olarak hem istanbul- ortaköy' sağlık ocağı tarihine geçmiş hem de annemim yüreğine indirmeyi başarmıştım.
