lale devri çocukları değiliz biz en acılı zamanlarını gördük dünyanın güneşi bile görmediğimiz günler olmuştur elbet elbet ulaşırız diye bekledik hep nedensiz sonuçsuz bir bekleyişti belki bu demek ki hiç bir şey nedensiz değilmiş deriz bazen ceketi alıp çıkabilirdik de kapıdan oysa hiç düşünmedik bile bu ihtimali ne olursa olsun uğraşır her daim bizim gibiler ta ki son nefesine kadar inanmaktır tek dayanağımız bu zamanlarda nitekim ufakta o ışığı görürüz ufuktaki o ışığı görünce biter tüm dertler tasalar artık şükran sunma sevinme zamanıdır tekrar böyle bir gaye peşine düşene kadar ama umutlar yenileri yeşersin diyedir bunlar rahmete kavuşuncaya kadar da devam eder bu çaba bu uğraş...**
