tanım: karşılaştırma yapmak gerekirse, ankara'dan çok daha güzel şehir.
Gidiyorum son defa bursa'dan. kimse yok, yalnızım, gece olmuş, heryer sessiz.
aslında düşündümde yalnız değilim, anılar var yanımda. beynimin bir köşesine sıkıştırmışım onları. sadece bu gece değil, her zaman yanımdalar.
ciğerlerimi patlatırcasına soluyorum bursa'nın havasını ilk defa. özleyeceğim bu havayı bundan sonra. en büyük mutlulukları da, en büyük hayal kırıklıklarını da bu şehirde yaşadım galiba. Hava hafif rüzgarlı, sigaram bitmiş. unutmuşum pakedin bittiğini, almamışım... Öğlen almıştım oysaki. ne çabuk bitirmişim, senin havanı sanki bir daha soluyabilecekmişim gibi, her zaman yaptığımı yapıp sigara solumuşum ben yine.
Bu gece... Yabancısın bu geceden sonra. Zaten ne kadar tanıdık ki birbirimizi değil mi? Bu sefer ağlamak yok. pişmanlık var ve çaresizlik ... Ait olduğum yere gidiyorum aslında. Seni sevdim ama hakkını veremedim, sense beni sevdin mi, hiç bir fikrim yok.
Hayatım boyunca yaptığım 5. ayrılık bu. En kötüsü bu gecesi. gittiğimi bile bilen yok neredeyse. Dedim ya, sadece anılar var yanımda.
Bir de kalp burukluğu... Aşkı da burda öğrendim ben. Gelir gelmez seni sevdim bursa kızı, giderkende hala kalbimdesin.
Biliyorum çok fazla değer verdim ona. Belki de haketmediği kadar... Verdiğim değerden pişman değilim ama, pişmanım kendimden, hiç olmadığı kadar. Keşke, ah keşke...
Ne içten bir "ah"tır bu allah'ım. Anlatamıyorum, betimleyemiyorum, sadece "hissediyorum" sadece!
Kafamdaki anılar sürekli canlanmak istiyor, doktoru olan ben ise, ölü bir hücreyi tekrar canlandırmak istercesine çabalıyorum umutsuzca. Durduramıyorum bu çabayı... ölü olan ben mi yoksa anılar mı acaba?
Daha çok uzatabilirdim hissettiklerimi yazmayı ama hissettiklerimi anlatabilme yeteneği yok ne yazıkki bende. zorlarsam daha fazla, iyice saçmalayacağım galiba.
Vay be bursa! Geldiğimde çocuktum, gittiğimde ne olduğumu bilmiyorum şu anda. Elveda, "bursa".
Bitti...
Edit: sabah oldu, terminalden çıktım. Hava yine hafif rüzgarlı, sigaramı yakmışım bu defa, hiç meşhur olmayan ankara havasına inat. Gözüme ilişen ilk tabelada ise şunlar yazmaktadır: " ankara bir başka güzel şimdi." içimden bir küfür salladım bunu okur okumaz ama 10 saniye gibi sonra acaba dedim. Haksızlık mı yapıyorum sana ankara. Pek sanmıyorum ama...
Yinede: tekrar merhaba, "ankara".
