her şeyi geçtim, insanız, hepimizin hatalar yapabiliyoruz. yarın benim sokakta kokain krizinde sürünerek ölmeyeceğimin garantisi var mıdır? yoktur. hata yaptılar diye kimseye karşı taş yürekli olmamak gerek. sonuçta, bir sebepten ölen biri var. bir an için ismine bakmadan onun için üzülebilmeli insan. bu kişi kendine ya da başkalarına acı çektirmiş olabilir, ölümünün sorumlusu olabilir ya da çok kötü bir insan da olabilir. ama unutmayın, herkes masum birer bebek olarak doğuyor ve onları eli kanlı katillere, uyuşturucu bağımlılarına, şiddet meraklılarına, tecavüzcülere çeviren bizleriz. demem o ki, bir saniye için karşındaki insanın kim olduğuna bakmadan onun için üzülebilmeliyiz. hatalarının ya da günahlarının bir önemi yok zira artık, öldü.
bunu amy w. için söylemiyorum. herkes için geçerli bu. kimse için gebersin puşt dememeli insanoğlu, diyememeli. dedim ya bebeklerden bu insanları yaratan toplumdur. biraz daha şanssız olsak (ki ilerisine dair kimsenin garantisi yok) biz de aynı konumda olabilirdik. bunu düşünmeli insan yadırgamadan önce.
