hayvan herif çocukluğunda, "ye yavrum maşallah sana" nidalarıyla büyümüş, hiç bir lokmayı geri çevirmemiş, bildiğin tosun gibi bi'şeydir.
evde misafir mi vardır nedir, yaşlı bi sürü kadın içerdedir, hayvan herif in karnı acıkır mutfakta dolanmaya başlar yaş 2.5 3 tür. boy desen bi metre yok, ocakta duran tencereler göze kestirilir fakat yetişilemez. lan dur bakiyim diyerekten bi zıplanır bi tencereye, bi asılınır tencere olduğu gibi kafaya geçer. kafada tencere, her taraf cacık, ağlayan 3 yaşında bi çocuk, mutfağa koşan yaşları otuz ila yetmiş arasında değişen bir sürü kadın.
+ ulan ağlayınca mı geliyosuunz açız iki sattir nerelerdesiniz?
diyemedik tabi, bunu söylemeyi akıl ettiğimde liseye yeni başlıyor idim.
kafaya geçen tencerenin sıcak bir yemek değil cacık olmuş olmasından dolayı duyulan memnuniyetler dile getirilir, "hah şimdi cacık oldu işte tam" diye vıcık vıcık şakalar yapılır, dahası ve en kötüsü o günden sonra geçen yirmiiki senede her cacık yendiğinde bu muhabbet açılır durur.
bugün ağzı tadıyla cacık içemiyosam sebebi sizsiniz menopoz teyzeler.
