benim değilse de babamın şahit olduğu misafirperverliktir.
yıllar önce bir gece alevi bir arkadaşıyla dağ başında mahsur kalıyorlar. arkadaşının evi daha yakın olduğu için babamı eve davet ediyor, gidiyorlar. gittiklerinde adamın karısı, çocukları sofra başında. onlar eve girince hepsi ayaklanıyor, sofra kaldırılıyor, yeni sofra kuruluyor. ellerini yıkamak için leğen, su, havlu getiriyorlar. hiç yerinden kalkmıyor babam. gece olunca yatak seriliyor. yatmaya gittiğinde adamın kızını odasında görüyor. leğen, havlu ve suyla bekliyor kız. yatmadan önce babamın ayaklarını yıkayacakmış. babam çekiniyor, olmaz diyor, gönderiyor kızı.
