sevgili günlük,
bugün ebedi asosyalliğimi aşmak amacıyla, günlerce düşündükten sonra nihayet bakkala ekmek almaya gittim. bütün planım hazırdı, içeri girecektim, adamın bana bir şey demesine fırsat kalmadan ekmeği kapıp kaç lira olduğunu soracaktım, adam cevap verince parayı uzatıp sıyrılacaktım işin içinden. hani olmaz ya, b planı olarak, "nasılsın?" diye sorusuna karşı "teşekkürler iyiyim siz nasılsınız" cevabını hazırladım. kimse benim asosyal olduğumu anlamayacaktı.
ama beklenmedik bir şey oldu.
içeri girer girmez bakkalda, hiçbir zaman haz etmediğim o gerizekalı kalfanın olduğunu gördüm. tam hedefe, yani ekmeğe yönelmiştim ki adam sırıtarak "naber keranacı?" dedi. saniyeler boyunca adamın suratına baktım, daha da pis sırıtmaya başladı, bense kaldım öyle, bir şey de diyemedim uzaklaştım ordan. ben böyle planlamamıştım. böyle olmamalıydı.
gel de asosyal olma şimdi.
