gerçek hayata gayet uygundur. genelde evlere yardım eden insanlar belli bir tabakaya aittir. o tabakanın alışkanlıkları ve hatta töreleri vardır. doğruluğu yanlışlığı kişiden kişiye değişebilir olabilmekle beraber gerçek olan da budur.
düşün mesela senaristsin, bir gündelikçi profili çizeceksin.
evi temizliyor, aralarda 40 liralık salatalar getirtiyor eve, iş bittikten sonra eve gidip jakuzisinde bol köpüklü bir banyo yapıpı akşam kocasıyla reina'nın yolunu tutuyor veya evde kalıp savaş ve barış'ı okurken chivas'ını yudumluyor.
şimdi böyle bir gündelikçi düşünülebilir mi? öyle saçmalık olur mu, olmaz.
kaldı ki namusuyla para kazandığı sürece kimse bunlarla da itham edilemez.
belki aşırı kültürlü, belki ateist, belki budist, belki solcu, belki elitist gündelikçi bile bulunabilir.
ama bütün gündelikçileri toplayınca ortaya çıkan bu. suç senaristte de değil ki, senarist bunu kimseyi hakir gördüğünden de yapmaz zaten. sınıf farklılıklarını senaristler mi icat etmiş amına koyum?
hem bu kötü bir şey de değil. sonuçta şekli ne olursa olsun herkes hayatını bir şekilde idame ettirmek zorunda. şekilde çok önemli değil.
gündelikçiye hayat o rolü biçmiştir, senariste de o rolü anlatma rolü biçmiştir ama herkes bunları beğenin veya beğenmeyin ekmeği için yapar.
