siyaset bilimcilerin, filozofların ve düşünürlerin tek bir tanımda asla hemfikir olamadıkları muhtemelen de olamayacakları kavram. demokrasi her ülkede, sistemde farklı şekilde uygulanabilir, tanımlanabilir. kesin olan bir şey var ki, hakkında bir şey bilen-bilmeyen herkes demokrasi istiyoruz der, yani iyi bir şeydir.
yüzeysel bir girizgahtan sonra fikrimi söyleyeyim, bence demokrasiyi biz türk halkı olarak yanlış anlıyoruz. en azından bir kısmımız yanlış anlıyor. benim demokrasiden anladığım çoğunluğun istediği olacak, azınlığın hakkı gözetilecek-korunacak. en basit haliyle bu yani, sözü çoğunluk söyleyecek, diğer azınlıklar biat edecek demiyorum ama azınlıklar çoğunluktan daha baskın çıkıp asarım keserim diyemeyecek.
çoğunluğu ev sahibine benzetiyorum, azınlık ise o evde misafir ama öyle akşamlık değil yatıya gelen misafir. ev sahibinin görevi misafirinin rahatını sağlamak, onu en güzel şekilde ağırlamaktır. tabi bu arada misafir evde eşyaların düzenine karışamaz, yemekte şunlar şunlar olsun diyemez, sadece gelirken tatlı alabilir ve diğer konularda da dostane bir şekilde tavsiye de bulunabilir. ha ev sahibi tutup "fıkralarla türkiye" izleyeceğiz diye despotluk yapıyorsa misafir onu kibarca eleştirebilir, kanalı değiştirmesi yönünde telkinde bulunabilir. ama ülkemizdeki bazı azınlıkların fikirlerini dayatma şeklinde olduğu gibi kalkıp televizyonu kıramaz, kumandayı gasp edemez.
özetle ev sahibi (çoğunluk) anlayışlı davranır, misafirine (azınlık) hoşgörülü yaklaşırsa herşey yolunda gider. pratikte mümkün mü bu? anarşizm kadar ütopya.
