ona ne demeliyim şimdi hiç bilmiyorum. benden böyle bir şeyi nasıl saklar? nasıl ya! ona ne zaman tam olarak anlatabileceğim? bende bir hata var demek ki. ben anlatamıyorum demek ki hala. bu konuda üstelik defalarca uyardım onu. bak aksatma dedim. mutlaka git dedim. şimdi ise susmak ve bunu bildiğimi ona çaktırmamak zorundaymışım. neymiş efendim sınavlarım varmış ev taşıyacakmışım falan filan. benim en sevdiğim insandan daha önemli ya bunlar zaten. şimdi, tam olarak şimdi her şeyi burda bırakıp onun yanına gitmek, kolundan zorla tutup hastaneye götürmek istiyorum! bana ait bir şeye bu kadar değersizmiş gibi davranmasına izin veremem.
çok endişeliyim ve üzgünüm! ama ağlamıycam. çünkü sinirliyim de.
