din çok kişisel, manevi bir durum iken bunu dışarıdan bakım yorumlamak, kişileri yaftalamak, yargılamak kimin ne haddine?
adama demezler mi; "benim günahımdan, sevabımdan sana ne ulan, istersem ramazanda içerim , istersem üç ayları oruçla geçiririm" diye.
ama yok illa ki karışacaksın, illa ki bok atacaksın, kendin dindar bir kişi olacaksın(yersen) ama zihninin en uç köşelerinde ne pislikler, ne hasta düşünceler dolanacak yada o art niyetli düşüncelerden eser olmayacak zihninde ama yine de senin haddin değil beni yargılamak, beni tartmak, benim adıma karar vermek.
