duygusal yapmaya gerek yok; beni beşiktaşlı yaptın pisi yediliyi bana en güzel sen öğrettin en ben bildiğim halde hiç arkadaşlarımla oynamaktan keyif almadım. son gün ise yine sen hasta hasta ameliyatlı bir şekilde gece yanında yatırdın o çocuk aklın sahibi olan beni sabah uyandığımda yanağını öpeceğim bir ak sakal yoktu. anneme sordum manava gitti seni babanene bırakayım dedi. bana deden vefat etti dediklerinde akşam 8 gibi film oldu bir anda o sahne; dediğim şey şuydu hayır dedem ölmedi ölemez o bir kahraman benle dalga geçmeyi kesin ve beni dedemin yanına götürün dedim bir nevi gittik ama cenaze eviydi gittiğimiz bütün tanıdıklarım oradaydı o anda inandım işte dede. keşke büyüdüğümdede seninle beraber olsaydım bir tek sen dinlerdin beni bir tek sen sabır gösterirdin bana. mekanın cennet ruhun şad olsun..
