bu tabir toplum tarafından kabul gördü, kredi kartı kullanmasını bir türlü öğrenemeyen, ekonometrik işlemleri analiz edemeyen bireyin söylemidir ve tek sefere mahsustur. yani sadece bir ay kredi kartı kullanmış ve hepsinde de borcu tavan yapmış ergen tüketicidir.
x bankasının hesabıma vermiş olduğu limiti 3000 tl olan kredi kartından tek seferde yapacağım alışveriş miktarı 3000 tl olursa dediğiniz doğru sahip olunacağını tahakkuk etmiş olduğum parayı harcamış oldunuz.
fakat x bankası aslında sizin böyle bir tüketim yapmayacağını bildiği için sizin harcamanızdan asgari ücret ödemesi istemektedir. bu da sizin her ödediğiniz paranın tekrar size dönmesiyle birlikte olusan faiz anlamına gelir.
x bankasının verdiği 3000 tl kredi kartından ilk ay 1500 tl harcadım, 400 asgari yatırdım, bunun % 4'ü faiz. ikinci ay 1000 tl harcadım, 2200 borcu kapattım, yine %4 faiz. işte bundan sonrası artık sizin harcadığınız paradır ve bu limit her zaman sizin kartta yatıracağınız parayla birlikte birikecek- harcanacak ve ancak faiz hep bankaya gidecektir.
demek istediğim bankanın sahip olunmayan parayı bizleri vermesi meşrulaşırsa aldığı faiz ve faiz oranlarıda meşru demektir. bu ince hassas teraziye dikkat etmeliyiz. ödeceğimizi devlet garantisi altında bizlere borç verip aynı zamanda limit sınırlı bir kartın yatardığım tutarın içinden harcadığım paranın faizini almanız meşru olmayacaktır.
o bankalardaki paralar bizimdir hepimizindir.
