yediğimiz golden sonra salondaki halıya kafayı bayılmış gibi koyduğumu, annemin ahlarını vahlarını hatırlıyorum dün gibi. boktan bir kademe hatasından golü yemiştik, hakemin o amına koduğumunun düdüğünü bekliyorduk bütün salon. sonra rüştü attı, atabileceği yere kadar, bir hırvat defansı uzaklaştıracaktı derken, semihin önünde kaldı, 100 kere uğraşsa atamayacağı golü attı.
bi' kanepenin arkasına zıplayıp, boğazımı sikip atana dek bağırdığımı hatırlıyorum en güncel hali olarak. 3-4 saat boyunca alkolün dibine vursam bile, kalp atışlarıma rağmen uyuyamadığımı hatırlıyorum hep.
o günü yaşatan bütün milli takım ekibine teşekkürü borç bilirim hala.
